Ιδρυτική πράξη

Αυτή είναι η πρώτη φορά που γράφω στο νεοδημιουργηθέν μου blog.

Παρακινημένος από την ανάγκη να επικοινωνήσω με όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους και να αποφύγω τον δηλητηριώδη και στέρφο εγκλεισμό στα ασφυκτικά τοπογραφικά και κοινωνικά πλαίσια των προσωπικών μου γνωριμιών, αισθάνομαι την ανάγκη να ασχοληθώ με ένα τέτοιο πόνημα.

Καμιά φορά η ανάγκη για επικοινωνία και εξωτερίκευση σε κάνει να εκτίθεσαι δημοσίως με διάφορους τρόπους που θεωρείς πως θα βρουν ανταπόκριση. Στον εικονικό κόσμο του Internet τέτοιοι τρόποι είναι τα απανταχού παρόντα fora, chat rooms και τελευταία τα blogs. Έχω ασχοληθεί κατά καιρούς με τα δύο πρώτα είδη (διαύλους) επικοινωνίας και λέω τώρα να δοκιμάσω την τύχη μου στον τομέα των blogs. Δε μπορώ να πω πως είμαι ικανοποιημένος ως τώρα. Ίσως φταίει το γεγονός πως ακόμη δεν έχω αποφασίσει τι ακριβώς θέλω να πω. Ίσως γιατί ανέκαθεν έψαχνα να αγκιστρωθώ από κάτι το ξεχωριστό μες σ' αυτή τη ρουτινιάρικη καθημερινότητα, αλλά ποτέ δεν το έβρισκα (ή δεν το διέκρινα προσπερνώντας το).

Είναι πολύ πιθανό, τελικά, να μην υπάρχει κάτι το απόλυτα, καθολικά σημαντικό σε τούτη τη ζωή, παρά μονάχα μικρά καθημερινά λιθαράκια σκέψεων, προτάσεων και αντιπροτάσεων που συνεισφέρει ο καθένας για να χτιστεί το οικοδόμημα της παγκόσμιας συνείδησης. Και είναι αυτό το οικοδόμημα φύσει τόσο "βαβελ - ικό", που το κάθε του στοιχειώδες τμήμα, το κάθε του απειροελάχιστο συστατικό είναι τόσο διαφορετικό από τα υπόλοιπα όσοι διαφορετικοί τρόποι σκέψης υπάρχουν αναμεταξύ μας. Είναι χτισμένο από υλικό κάθε λογής ποιότητας, σχήματος, μεγέθους και αντοχής: πέτρα, μάρμαρο, πλίνθους, κεραμικά, σίδηρο, χαλκό και άλλα μέταλλα. Ματαιοπονεί κανείς αναζητώντας την πιο πρωτότυπη ιδέα, τη σπουδαιότερη σκέψη, την απόλυτη αλήθεια. Η φιλοσοφική λίθος μας στοιχειώνει ακόμη, κι ας έχει χαθεί μαζί με τις αποσκευές του τελευταίου αλχημιστή...

Το blog μου αυτό το ονόμασα Panos Notebook, ακριβώς γιατί σκοπεύω να το χρησιμοποιήσω σαν σημειωματάριο, όπου θα γράφω ό,τι νομίζω πως έχει ενδιαφέρον (πάντα κατά την άποψή μου). Μπορεί να το μετατρέψω σε ημερολόγιο, μπορεί σε πίνακα ανακοινώσεων και διανοητικών σχεδιασμάτων... μπορεί ακόμη και να το σβήσω (δε θα είναι δα και η μεγαλύτερη απώλεια για την ανθρωπότητα)

Ο Χρόνος θα το δοκιμάσει και θα καθορίσει μοιραία την πορεία του...